Tanrı İnsanı Acı Çekmesi İçin Mi Yarattı?

Acı çekmek için mi yaratıldım?

Tüm dünya acı çeken ve çektiği acıları kimsenin anlamadığını düşünen insanlarla doludur. Peki, Tanrı bu acıların neresindedir?

ACI : Herhangi bir dış etken dolayısıyla duyulan rahatsızlık, ızdırap ; Ölüm, yangın, deprem vb. olayların yarattığı üzüntü, keder, elem (Bkz. TDK)

Acının tanımını yukarıda TDK’ya göre yaptık, şimdi bu acının kaynağına bakalım ; Tanrı, başlangıçtan beri insanı acı çekmesi için mi yarattı sizce? Kendisine acılar içinde yalvaran insanlar görmeyi seven bir Tanrı mı var?

YUHANNA 3:16 “Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki, biricik Oğlu'nu verdi. Öyle ki, O'na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın, hepsi sonsuz yaşama kavuşsun.”

Bu ayeti temel alarak ve başka ayetlere bakarak bu konunun üzerine gidelim. Noktalama işaretlerinin her birinde durarak bakacağız. İlk yer Yuhanna 3:16 “Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki,”. Virgüle kadar olan kısım Tanrı’nın Dünya’yı çok sevdiğini anlatıyor. Peki, Tanrı niçin Dünya’yı çok sevdi?

Yaratılış 1:26 - Tanrı, “Kendi suretimizde, kendimize benzer insan yaratalım” dedi, “Denizdeki balıklara, gökteki kuşlara, evcil hayvanlara, sürüngenlere, yeryüzünün tümüne egemen olsun.” Bu ayette okuduğumuz üzere Tanrı, insanı kendi suretinde ve tüm dünyaya egemen olması için yarattı. Diyelim ki, maddi olarak iyi bir durumdayız, dünyasal hiçbir sıkıntımız yok. İlk olarak sevdiğimiz kişilere gidip “bak ben bu şekilde bir yol izledim, şimdi dünyasal olarak iyi bir durumdayım, sende aynı yolla bu seviyeye gelebilirsin” deriz. Bundan bir çıkarımız olacağı için değil o kişiyi sevdiğimiz için bunu yaparız, bizim gibi olması için. Tanrı’da böyle yaptı, hiç kimse yoktur ki Tanrı’dan daha güçlü olsun. Bu sebepten Tanrı insanı kendi suretinde yarattı , çünkü insanı çok sevdi.

Yuhanna 3:16’ya devam edelim. “biricik Oğlu’nu verdi.” Bir dakika! Bu sevgi bizi aştı. Oğlu’nu feda edecek kadar seven bir Tanrı mı? İyi ama bu da nerden çıktı? Son dakika bir kurtuluş planı mı? Hayır. Dünyanın yaratılışında, insan günah işleyip Tanrı’nın benzeyişinden koptu, daha o zaman, ilk konuşmada Tanrı şeytana seslendi. Yaratılış 3:15 - “Seninle kadını, onun soyuyla senin soyunu Birbirinize düşman edeceğim.Onun soyu senin başını ezecek” Sonsuz bilgelik sahibi Tanrı daha o zamandan düşündü insanın günahından kurtuluşunun çaresini ama kadının soyu da kim? Dünya üzerinde tüm tarihte çocuklar kendini belirtmek için şöyle bir ifade kullanılır “Ahmet oğlu Mehmet , Michael kızı Angel, Velid bin Haydar” gördüğümüz üzere herkes babasının adıyla çağrılır. Fakat öyle bir kişi geldi ki , O Meryem Oğlu İsa Mesih’ti. Yani Tanrı’nın en başında belirttiği kişiydi. Bu sevgi daha insan yaratılırken vardı.

Yuhanna 3:16’ya devam edelim. “Öyle ki,” demiştim ya, noktalama işaretlerinde durarak gidelim. “Öyle ki” de ne demek dediğinizi duyar gibiyim.

ÖYLE : “O denli, o kadar, o derece” (Bkz. TDK) “ki” bağlaç.

Tanrı bize, sunduğu lütfun derecesini aslında burada anlatıyor. Tanrı bizi seviyor ve biricik oğlunu veriyor öyle ki “o denli” demek buradan sonra ciddi şeyler ve bu kurtuluşun nasıl olacağını anlatıyor.

Ayete devam ettiğimizde sonuç şöyle çıkıyor. YUHANNA 3:16 “O'na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın” Bu durum bir hediyedir. Tanrı mahva giden yoldan dönmemiz için bize bir hediye paketinde lütuf veriyor ve yapmamız gereken tek şey kabul etmek. Hediyenin verilmiş olması demek bizim kurtulduğumuz anlamına gelmiyor. Bu hediyeyi kabul ederek almamız ve bizi mahvolmaktan kurtaran Tanrıyı tanımamız gerekir.

Yaratılış 3:3 “Ama Tanrı, ‘Bahçenin ortasındaki ağacın meyvesini yemeyin, ona dokunmayın; yoksa ölürsünüz’ dedi.” Bu ayetten anladığımız üzere başlangıçta ölüm yoktu. Tanrı insanı öldürmek üzere yaratmadı, insan günah işledi. İşlediği günah bir meyve yemekten öte, Tanrı’nın sözünden çıkmak ve itaatten uzak bir tutum sergileyerek Tanrı suretinin yetmeyip direkt Tanrı gibi olma isteğiydi. Fakat Tanrı, İsa Mesih aracılığıyla bu konuyu da çözer Yuhanna 3:16’nın son kelimelerine bakalım “hepsi sonsuz yaşama kavuşsun.” Tanrı, insanı başlangıçta yarattığı gibi tertemiz olmasını ve sonsuz bir yaşam sürerek Tanrı ile birlikte olacağı bir zaman vaadini İsa Mesihle gerçekleştirdi.

Kısacası, insan günah işleyerek Tanrı’nın sevgisinden koptu, böylece günah, günahı doğurdu. Düşünün, hangi acımızın sebebi günahlar değil? Birisini çok sevdiniz, sizi aldattı ? Günah! Maçta küfür ettiniz ve dayak yediniz? Günah! Daha örnekler sayılabilir ama acılarımız temeli, bizim ya da bir başkasının günahıdır. Ancak umudumuz var 2. Korintliler 4:9 “ Kovalanıyoruz, ama terkedilmiş değiliz. Yere yıkılmışız, ama yok olmuş değiliz.” Çünkü Tanrı bu acılardan ve günahlardan kurtulmak için harika bir çözüm sunuyor. Her birimizi sevgisinde birleştirmek için mükemmel bir hediye veriyor. Hediyeyi kabul edin ve Tanrı ile ilişkiniz başlasın. Tanrı sizin için en iyisini istiyor.

Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki, biricik Oğlu'nu verdi. Öyle ki, O'na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın, hepsi sonsuz yaşama kavuşsun.” YUHANNA 3:16